TAIJIQUAN
Tradycyjne Taijiquan jest starochińską sztuką walki. To styl Gong Fu Wu Shu (popularnie: Kung Fu), który należy do tzw. systemów wewnętrznych (Neija). O prekursorach Taijiquan i genezie proszę przeczytaj w zakładce : HISTORIA TAIJIQUAN
potoczna, skrócona nazwa: TAI CHI - "tai czi"
Pomocne w poznaniu sztuki Taijiquan mogą okazać się poniższe informacje:
- wymowa: tchaj-dźi-ćchuen
- pisownia w hanyu pin yin czyli oficjalnej, urzędowej chińskiej transkrypcji na język łaciński: Tàijíquán
- pisownia w angielskiej transkrypcji sinologicznej: T'ai-chi-ch'üan
- znaki uproszczone oznaczające w języku chińskim 'taijiquan': 太極拳
- dosłowne tłumaczenie: taiji (tai chi) = najwyższy szczyt (dawnej szczyt dachu, gdzie uwidaczniał się podział na jego oświetloną i nieoświetloną część)
- inaczej: 'najwyższa (doskonała, skrajna) zasada (reguła)'
- odzwierciedla filozofię Yin-Yang
W filozofii chińskiej pojęcie Taiji definiowane jest jako pierwotna jedność. Nieokreślony stan przed jej wyłonieniem to Wuiji 無極 - stan bez podziałów, bez zróżnicowania, bez skrajności. W następstwie czasu naturalna energia rozdzieliła się na dwie komplementarne skrajności: Yin i Yang. Następowały kolejne zróżnicowania i przemiany. O tej skłonności do tworzenia podziałów mówi się Taiji = wielka ostateczność, wielka skrajność.
- Quan (Ch'uan) oznacza dosłownie pięść lub sztukę walki
Mianem Taijiquan (t'ai chi ch'uan) określa się sztukę walki.
Pod nazwą Taijigong (t'ai chi gong) kryją się ćwiczenia oparte na koncepcji Yin-Yang, które zwykle wywodzą się od Taijiquan, ale nie mają powiązań ze sztukami walki.
Taijiquan umiejętnie łączy aspekt fizyczny z duchowym. Praktykuje się pomału, z uważnością w celu osiągnięcia równowagi oraz harmonii. Wymaga to czasu i cierpliwości. Styl tylko pozornie wydaje się prosty. Zaawansowani adepci przez całe życie rozwijają swoje umiejętności w Taijiquan doskonaląc ruchy.
Praktyka TAIJIQUAN obejmuje wiele aspektów. Oparta na solidnych podstawach nauka SEKWENCJI TAIJI (inaczej formy tai chi) zajmuje wiele lat. Zależnie od stylu i przekazu zróżnicowana jest długość i układ ruchów w taiji formach. Sekwencja, to jakby elementarz adepta taijiquan, którego treść wynika z wybranej linii przekazu.
W poznaniu Taiji, będącego stylem wewnętrznym, istotne jest prowadzenie Qi bez zastojów z wyregulowanym oddechem. Pomocnym narzędziem są ćwiczenia oddechowe QIGONG. Ich zestawy są różnorodne, zależne od praktykowanego stylu gongfu oraz celu. Ćwiczy się w miejscu, w chodzeniu, ćwiczy w celu udrożnienia przepływów Qi dla poprawy zdrowia oraz w celach bojowych czyli gromadzona Qi znajduje ujście w aplikacjach walki.
To zaledwie wstęp do nauki stylu Taiji.
Drogą do budowania równowagi, samopoznania, rozwoju, a także podwaliną do tzw. pchania dłoni TUISHOU (rodzaj ćwiczeń z partnerem typowy dla stylu Taijiquan) jest m.inn. wytrwały trening KULI taiji, SYMBOLU Taiji oraz ćwiczenia przygotowawcze z partnerem.
Na zaawansowanym poziomie znajduje się aplikacje, praktykuje z tradycyjną bronią taijiquan jak szabla, miecz, wachlarz, włócznia i latami rozbudowuje umiejętności. Zapraszam do zakładki : INSPIRACJE
