TAIJIQUAN

Tradycyjne Taijiquan jest starochińską sztuką walki. To styl Gong Fu Wu Shu (popularnie: Kung Fu), który należy do tzw. systemów wewnętrznych (Neija). O prekursorach Taijiquan i genezie proszę przeczytaj w zakładce : HISTORIA TAIJIQUAN 

Taijiquan umiejętnie łączy aspekt fizyczny z duchowym. Praktykuje się pomału, z uważnością w celu osiągnięcia równowagi oraz harmonii.  Wymaga to czasu i cierpliwości. Styl tylko pozornie wydaje się prosty. Zaawansowani adepci przez całe życie rozwijają swoje umiejętności w Taijiquan doskonaląc ruchy.

potoczna, skrócona nazwa: TAI CHI - "tai czi". 

Praktyka TAIJIQUAN obejmuje wiele aspektów.  Oparta na solidnych podstawach nauka sekwencji taiji (inaczej formy tai chi) zajmuje wiele lat. Zależnie od stylu i przekazu zróżnicowana jest długość i układ ruchów w taiji formach. Sekwencja, to jakby elementarz adepta taijiquan, którego treść wynika z wybranej linii przekazu.

W poznaniu Taiji, będącego stylem wewnętrznym, istotne jest prowadzenie Qi bez zastojów z wyregulowanym oddechem. Pomocnym narzędziem są ćwiczenia oddechowe QIGONG Taiji. Ich zestawy są różnorodne ( np. ćwiczy się w miejscu , w chodzeniu: w celach regeneracji, udrożnienia przepływów Qi oraz w celach bojowych czyli zgromadzona Qi znajduje ujście w aplikacjach walki).  To zaledwie wstęp do nauki stylu Taiji. 

Drogą do budowania równowagi, samopoznania, podwaliną dla treningu tzw. pchających dłoni jest m.inn. wytrwały trening KULI taiji, SYMBOLU TAIJI oraz ćwiczenia przygotowawcze z partnerem. Bez trenowania TUISHOU (pchających dłoni Taijiquan z partnerem) trudno mówić o praktycznym wykorzystaniu poznanych w formie podstaw.

Na zaawansowanym poziomie znajduje się aplikacje,  praktykuje z tradycyjną bronią taijiquan jak szabla, miecz, wachlarz, włócznia i latami rozbudowuje umiejętności. Zapraszam do zakładki  : INSPIRACJE 

Warto nadmienić, że popularne dziś zestawy qigong (chi kung) - ćwiczenia oddechowe wykonywane w celach profilaktyki zdrowotnej - w większości wywodzą się od TaiChi Chuan. /QI - energia, GONG - zgłębianie, dążenie do perfekcyjnego opanowania czegoś/.

Pomocne w poznaniu sztuki Taijiquan mogą okazać się poniższe informacje:

• wymowa: tchaj-dźi-ćchuen
• pisownia w hanyu pin yin czyli oficjalnej, urzędowej chińskiej transkrypcji na język łaciński: Tàijíquán, Pisownia w angielskiej transkrypcji sinologicznej: T'ai-chi-ch'üan 
• znaki uproszczone oznaczające w języku chińskim 'taijiquan': 太極拳
  

      

• dosłowne tłumaczenie: taiji (tai chi) = najwyższy szczyt, (dawnej szczyt dachu, gdzie uwidaczniał się podział na jego oświetloną i nieoświetloną część)
• inaczej 'najwyższa (doskonała, skrajna) zasada (reguła)'
  
• odzwierciedla filozofię Yin-Yang

 W filozofii chińskiej pojęcie Taiji definiowane jest jako pierwotna jedność. Nieokreślony stan przed jej wyłonieniem to Wuiji - stan bez podziałów, bez zróżnicowania, bez skrajności. W następstwie czasu naturalna energia rozdzieliła się na dwie komplementarne skrajności: Yin i Yang.  Następowały kolejne zróżnicowania i przemiany. O tej skłonności do tworzenia podziałów mówi się Taiji = wielka ostateczność, wielka skrajność.

•  Quan (Ch'uan) oznacza dosłownie pięść lub sztukę walki 

Mianem Taijiquan (t'ai chi ch'uan) określa się sztukę walki.

Pod nazwą Taijigong (t'ai chi gong) kryją się ćwiczenia oparte na koncepcji Yin-Yang, które zwykle wywodzą się od Taijiquan, ale nie mają powiązań ze sztukami walki.