TAIJIQUAN

Tradycyjne TAIJIQUAN jest starochińską sztuką walki. To styl Gong Fu Wu Shu (popularnie: Kung Fu), który należy do tzw. systemów wewnętrznych (Neija). O prekursorach Taijiquan i genezie proszę przeczytaj w zakładce : HISTORIA TAIJIQUAN 

 

potoczna, skrócona nazwa: TAI CHI - 'tai czi' 

 

 

 

TAIJIQUAN tożsame jest z TAI CHI CHUAN

 Pomocne w poznaniu tej sztuki mogą być poniższe informacje:

  • wymowa: tchaj-dźi-ćchuen
  • pisownia w hanyu pin yin czyli oficjalnej urzędowej chińskiej transkrypcji na język łaciński: Tàijíquán
  • pisownia w angielskiej transkrypcji sinologicznej: T'ai-chi-ch'üan 
  • znaki uproszczone oznaczające w języku chińskim 'TAI-JI-QUAN': 太 TAI 極 CHI 拳 QUAN       
  • dosłowne tłumaczenie: TAI-JI (Tai-Chi) = NAJ-wyższy SZCZYT, wielki-kraniec, biegun (dawnej szczyt dachu, gdzie uwidaczniał się podział na jego ciemną i nasłonecznioną stronę; JI 极 to nazwa belki (płatwy) kalenicowej na szczycie dachu;  TAIJI odzwierciedla filozoficzną regułę podziału a zarazem scalania sił Yin-Yang (jasne, ciemne), jak belka kalenicowa która łączy i zarazem rozgranicza dwie połacie dachu
  •  WUJI 無極 oznacza bezgraniczny, nieskończony WU 無 - bez, nie, nie mieć, nie ma, nic, nicość a JI 極 - grzbiet,  kalenica, najwyższy punkt, ekstremum, biegun ziemski, dotrzeć do końca, osiągnąć, wyczerpać. W filozofii chinskiej WUJI określa pierwotny stan bez podziałów, bez skrajności, bez zróżnicowania z którego w następstwie czasu wyłania się TAIJI czyli pierwotna jedność, która daje początek zróżnicowaniu. TAIJI ma zdolność rozgraniczania a zarazem łączenia Yin i Yang.  Taiji - chinska koncepcja taoistyczna, reguła 
  •  Quan (Ch'uan) oznacza dosłownie pięść 

Mianem Taijiquan (t'ai chi ch'uan) określa się sztukę walki.

 

 

Taijiquan umiejętnie łączy aspekt fizyczny z duchowym. Praktykuje się pomału, z uważnością w celu osiągnięcia równowagi oraz harmonii.  Wymaga to czasu i cierpliwości. Styl tylko pozornie wydaje się prosty. Zaawansowani adepci przez całe życie rozwijają swoje umiejętności w Taijiquan doskonaląc ruchy.

Praktyka TAIJIQUAN obejmuje wiele aspektów.  Oparta na solidnych podstawach nauka SEKWENCJI TAIJI (inaczej forma tai chi) może zająć wiele lat. Ilość ruchów, ich kolejność, aplikacje różnią się. Sekwencja, to jakby elementarz adepta taijiquan, którego treść wynika z wybranej linii przekazu.

W Taijiquan, jako że to  styl wewnętrzny, istotne jest prowadzenie Qi bez zastojów. Pomocnym narzędziem są ćwiczenia oddechowe QIGONG, które podobnie do Taijiquan są zróżnicowane i zależą od praktykowanego stylu gongfu oraz celu.

Qigong ćwiczy się w miejscu, w chodzeniu, ćwiczy w celu udrożnienia przepływów Qi dla poprawy zdrowia oraz w celach bojowych. zarówno w stylach wewnętrznych jak i zewnętrznych. 

To zaledwie wstęp do nauki stylu Taiji.

 

Metodą budowania równowagi, siły (Yin i Yang) oraz podwaliną do treningu z partnerem jest nauka SYMBOLU Taiji i ćwiczenia KULI Taiji.

 

Pchanie dłoni TUISHOU (rodzaj ćwiczeń z partnerem typowy dla stylu Taijiquan) prowadzi do treningów z partnerem.

Na zaawansowanym poziomie znajduje się aplikacje,  praktykuje z tradycyjną bronią taijiquan jak szabla, miecz, wachlarz, włócznia i latami rozbudowuje umiejętności.

Zapraszam do zakładki: INSPIRACJE 

 

 

Pod nazwą Taijigong (t'ai chi gong) kryją się ćwiczenia oparte na koncepcji Yin-Yang, które zwykle wywodzą się od Taijiquan, ale nie mają powiązań ze sztukami walki.